-
1 dochodzić
dochodzić (-dzę) < dojść> (-dę) (do G) (dotrzeć) kommen (zu D), erreichen (A); (osiągać) erreichen (A); (wydarzyć się) kommen (zu D); (sięgać) reichen (bis zu D); dźwięki zu hören sein; zapachy hervordringen; list, paczka kommen, eintreffen; KULIN gar werden; owoce (nach)reifen;dochodzić do (G) (zbliżać się) sich nähern (D); droga, ulica enden (an D), laufen (bis zu D); pociag, autobus fahren (bis zu D);dochodzić swego sein Recht suchen;dochodzić do głosu zu Wort kommen;dochodzić do zdrowia gesund werden;dochodzić do skutku zustande kommen;dochodzić do siebie zu sich kommen;dochodzić do świadomości zu Bewusstsein kommen;dochodzić do władzy an die Macht kommen;dochodzić do porozumienia sich einigen;dochodzić prawdy die Wahrheit erfahren;dochodzić do wniosku, że … zu dem Schluss kommen, dass …;dochodzić do przekonania, że … zu der Überzeugung kommen, dass …;dochodzić swoich praw seine Rechte geltend machen;dochodzi ósma es ist gleich acht;doszło do kłótni es kam zu einem Streit;jak do tego doszło? wie ist es dazu gekommen?;do tego dochodzi jeszcze … hinzu kommt noch …
См. также в других словарях:
dojść — dk, dojśćjdę, dojśćjdziesz, dojdź, doszedł, doszła, doszli, doszedłszy dochodzić ndk VIa, dojśćdzę, dojśćdzisz, dojśćchodź, dojśćdził 1. «posuwając się osiągnąć określone miejsce, cel» a) «o ludziach i zwierzętach: idąc dotrzeć dokądś» Dojść do… … Słownik języka polskiego